نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

 پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت

 کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد

 خوابِ خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

 درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد

 آتش شوق در این جان شکیبا زد و رفت

خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد ؟

که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت

رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد

 چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت ؟

 بوَد آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند ؟

 آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت

 سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت ؟ که دوش

 عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت


 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: